бе́здна ж.

1. бе́здань, -ні ж., бяздо́нне, -ння ср., прадо́нне, -ння ср., про́рва, -вы ж.;

2. (множество) разг. про́цьма, -мы ж., бе́зліч, -чы ж.;

◊

бе́здна прему́дрости шутл. бе́здань праму́драсці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездна

Том: 1, старонка: 230.

img/01/01-230_1157_Бездна.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

прадо́нне ср. бе́здна ж., про́пасть ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́зліч ж. (неисчислимое множество) бе́здна, тьма, у́йма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зе́ўраць несов., разг. зия́ть;

~рала бе́здань — зия́ла бе́здна (про́пасть)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́цьма ж. (множество) у́йма, тьма, тьма-тьму́щая, бе́здна, про́пасть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бе́здань, бяздо́нне. Аналагічныя ўтварэнні і ў іншых слав. мовах. Параўн. рус. бе́здна, бездо́нный, укр. безодня, польск. bezdeń, чэш. bezdna, ст.-слав. бездъна, балг. бе́здна, серб.-харв. бѐздан і г. д. (да bez + dъno). Гл. Фасмер, 1, 144; Шанскі, 1, Б, 75.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́здань ж. и бяздо́нне ср.

1. бе́здна ж., пучи́на ж., про́пасть ж.;

2. перен. (глубокое расхождение) про́пасть ж.;

◊ б. праму́драсці — шутл. бе́здна прему́дрости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бязэ́нніца ’бездань’ (Сцяц.), бязэ́ніца ’тс’, бязэ́нны ’бяздонны’ (Сцяшк. МГ). Утварэнне ад бе́зна (< бе́здна).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бе́зна ’багністае, вадзяное месца, якое зарасло чаротам; дрыгва; глыбіня, бездань’ (Бяльк., Яшкін). З бе́здна (да бе́здань, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)