бегавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бегавы́ бегава́я бегаво́е бегавы́я
Р. бегаво́га бегаво́й
бегаво́е		 бегаво́га бегавы́х
Д. бегаво́му бегаво́й бегаво́му бегавы́м
В. бегавы́ (неадуш.)
бегаво́га (адуш.)		 бегаву́ю бегаво́е бегавы́я (неадуш.)
бегавы́х (адуш.)
Т. бегавы́м бегаво́й
бегаво́ю		 бегавы́м бегавы́мі
М. бегавы́м бегаво́й бегавы́м бегавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бегавы́ в разн. знач. бегово́й;

~ва́я даро́жка — бегова́я доро́жка;

~вы́я лы́жы — беговы́е лы́жи;

~ва́я прагра́ма — бегова́я програ́мма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бегавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які служыць для бегу, шпаркай язды. Бегавая дарожка. Бегавыя лыжы. Бегавыя дрожкі.

2. Які мае адносіны да бегу як віду спорту або скачак рысакоў. Бегавая праграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бегавы́ спарт Renn-;

бегавы́ конь Rénnpferd n -es, -e;

бегава́я даро́жка Rénnbahn f -, -en;

бегавы́я канькі́ Rénnschlittschuhe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бег, бе́гу, м.

1. Хуткае перамяшчэнне, пры якім моцна адштурхоўваюцца нагамі ад зямлі.

Б. на месцы.

Марафонскі б. (від спартыўнага спаборніцтва).

2. перан. Наогул імклівае перамяшчэнне чаго-н.

Б. часу.

|| прым. бегавы́, -а́я, -о́е.

Бегавая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бегово́й бегавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rénnschlittschuh

m -(e)s, -e бегавы́ канёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БО́ГУШ-СЕСТРАНЦЭ́ВІЧ Станіслаў Станіслававіч

(1869, Вільня — 1927),

бел. графік і жывапісец. Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1889—94). Шмат падарожнічаў па Беларусі і Літве. У жанравых творах адлюстроўваў побыт бел. і літоўскіх сялян і гараджан, высмейваў норавы мяшчан. Аўтар карцін «Баль у Мінску», «Прачкі», графічных лістоў «У мястэчку», «Злоўлены жывым», «Праца ў фальварку», «Цыганы» і інш., анімалістычных малюнкаў («Стаеннік», «Бегавы конь» і інш.), іл. да апавядання Э.Ажэшкі «Гэдалі» (1907). Удзельнік выставак Пецярбургскага т-ва мастакоў (1890—1900) і мастацкіх у Мінску (1911).

Літ.:

Дробов Л.Н. Живопись Белоруссии XIX — начала XX в. Мн., 1974.

т. 3, с. 203

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ring

I [rɪŋ]

1.

n.

1) пярсьцёнак -ка m.

2) ко́ла -а n., круг, абру́ч -а m.

3) рынг -у m.; бегавы́ круг; цыркава́я арэ́на

4) гадаво́е ко́лца (дрэ́ва)

5) клі́ка, хе́ўра, згра́я f.

a ring of corrupt politicians — клі́ка карумпава́ных палі́тыкаў

2.

v.t.

абкружа́ць

II [rɪŋ]

1.

v.i. rang, rung, ringing

1) зьвіне́ць, дзы́нкаць

2) звані́ць

3) тэлефанава́ць

4) по́ўніцца гу́кам

The room rang with shouts and laughter — Пако́й напо́ўніўся кры́камі і сьме́хам

5) гучэ́ць

His words rang true — Яго́ныя сло́вы гучэ́лі шчы́ра

6) зьвіне́ць, impers.

My ears ring — Мне зьвіні́ць увушшу́

7) перазво́ньвацца

The bells rang a joyous peal — Званы́ ра́дасна перазво́ньваліся

2.

n.

1) звон -у m.

2) звано́к (тэлефо́нны), тэлефанава́ньне n.

•

- it has a ring of truth

- ring for

- ring off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

конь м

1. заал Pferd n -es, -e; Gaul m -(e)s, -e (разм тс рабочы конь); Ross n -es, -e (высок);

рысі́сты конь Tráber m -s, -;

бегавы́ конь Rénnpferd n -es, -e;

верхавы́ конь Réitpferd n;

ую́чны конь Páckpferd n;

ламавы́ конь Lástpferd n;

заво́дскі конь Zúchtpferd n;

запражны́ конь Wágenpferd n; Zúgpferd n;

чыстакро́ўны конь Vóllblut n -(e)s, Vóllblüter m -s, -;

конь-кача́лка (цацка) Scháukelpferd n;

сяда́ць на каня́ das Pferd bestéigen*, aufs Pferd stéigen*;

мяня́ць ко́ней die Pférde wéchseln;

вярхо́м на кані́ zu Pférde;

2. шахм Sprínger m -s, -, Rössel n -s, -;

ход каня́ Zug des Spríngers, Spríngerzug m -(e)s, -züge; Rösselsprung m -(e)s, -sprünge;

3. спарт Pferd n, Séitpferd n, Páuschenpferd;

◊ до́ранаму каню́ ў зу́бы не глядзя́ць éinem géschenkten Gaul sieht [schaut] man nicht ins Maul;

у каня́ чаты́ры нагі́, ды спатыка́ецца ≅ auch der Klügste kann éinen Féhler máchen, níemand ist vóllkommen [vollkómmen];

Трая́нскі конь das Trojánische Pferd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)