ба́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ба́чна бачне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́чна, безас., у знач. вык.

Відаць; можна бачыць, разгледзець.

Там б. будзе.

Адсюль лесу не б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́чна разг., в знач. безл. сказ. ви́дно;

адгэ́туль усё до́бра б. — отсю́да всё хорошо́ ви́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́чна, у знач. вык.

Відаць; можна разгледзець. Адсюль [з абочыны] было добра бачна ўсё, што адбываецца на полі. Шыцік. / з злучн. «што», «як» і інш. Два.. байцы нехаця палезлі на абрыў; бачна было, як яны прыкметна баяліся. Быкаў. А там бог бацька, бачна будзе, Як што абернецца яно. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́чна прысл síchtbar, zu séhen*, zu erkénnen*;

адсю́ль было́ до́бра ба́чна von hier aus kónnte man álles gut erkénnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зри́мо нареч. ба́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

visibly

[ˈvɪzəbli]

adv.

ба́чна; я́ўна; відаво́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

процістая́нне, ‑я, н.

Спец. Месцазнаходжанне планеты, у якім яна бачна з Зямлі ў напрамку, процілеглым Сонцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zúsehends

adv прыкме́тна, ба́чна, яўна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Відо́ма ’відаць, відавочна’ (Нас.), параўн. ст.-бел. видоме ’яўна, бачна, відавочна’ (1596 г.) < ст.-польск. widomie ’відавочна, бачна, даступна зроку’ (Булыка, Запазыч., 62).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)