бахі́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бахі́ла бахі́лы
Р. бахі́лы бахі́л
Д. бахі́ле бахі́лам
В. бахі́лу бахі́лы
Т. бахі́лай
бахі́лаю		 бахі́ламі
М. бахі́ле бахі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бахі́ла ж. бахи́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бахі́лы (ед. бахі́ла) бахи́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бахі́лы, -аў, адз. бахіла, -ы, ж.

1. Самаробныя глыбокія гумавыя галёшы на валёнкі.

2. Спецыяльнае скураное адзенне для рыбалавецкіх і лесасплаўных промыслаў.

3. Спецыяльныя ахоўныя чахлы, якія надзяваюць на абутак.

Аднаразовыя б.

|| прым. бахі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бахи́лы разг. бахі́лы, -лаў мн.;

бахи́ла ед. бахі́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бахі́лы, ‑лаў; адз. бахіла, ‑ы, ж.

1. Самаробныя глыбокія гумавыя галёшы на валёнкі. Дзядзька Сымон у акулярах сядзеў на нізенькім услончыку пасярэдзіне пакоя і клеіў бахілы. Карпаў.

2. Спецыяльны від скураной адзежы для рыбалавецкіх і лесасплаўных промыслаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)