ба́хацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ба́хаюся ба́хаемся
2-я ас. ба́хаешся ба́хаецеся
3-я ас. ба́хаецца ба́хаюцца
Прошлы час
м. ба́хаўся ба́халіся
ж. ба́халася
н. ба́халася
Загадны лад
2-я ас. ба́хайся ба́хайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ба́хаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́хаться ба́хацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бахаце́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бахаце́ц
Р. Бахацца́
Д. Бахаццу́
В. Бахаце́ц
Т. Бахаццо́м
М. Бахаццы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бах, выкл.

1. Ужываецца як гукаперайманне для абазначэння моцнага адрывістага гуку, выстралу. «Бах! Бабах!» Гэта ўжо стралялі з вінтовак. Хомчанка.

2. у знач. вык. Разм. Адпавядае дзеясловам бахнуць — бахнуцца і бахаць — бахацца. Адзін прыйшоў з ружжом ды — бах! а другі колікам — і капец таму ваўку. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)