Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
батарэ́яж., в разн. знач. батаре́я;
зені́тная б. — зени́тная батаре́я;
ко́ксавая б. — ко́ксовая батаре́я;
радыя́тарная б. — радиа́торная батаре́я;
со́нечная б. — со́лнечная батаре́я;
б. акумуля́тараў — батаре́я аккумуля́торов;
б. параво́га ацяпле́ння — батаре́я парово́го отопле́ния;
б. бутэ́лек — батаре́я буты́лок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
батарэ́я, ‑і, ж.
1. Тактычнае падраздзяленне ў артылерыі і ракетных войсках, якое мае ў сваім саставе некалькі гармат або ракетных установак. Зенітная батарэя. Мінамётная батарэя. □ Як на далоні відны былі ўспышкі на агнявых пазіцыях артылерыйскіх батарэй.Новікаў.// Умацаванне, якое служыць пазіцыяй для некалькіх гармат або ракетных установак.
2. Аб’яднанне некалькіх аднатыпных прылад, прыстасаванняў, апаратаў у адзіную сістэму для больш эфектыўнага сумеснага дзеяння. Коксавая батарэя. Радыятарная батарэя.
3. Сукупнасць злучаных паміж сабой крыніц току, энергіі (акумулятараў, гальванічных элементаў і інш.). Атамная, сонечная, анодная батарэя.
4.чаго. Жарт. Шэраг якіх‑н. аднародных прадметаў. [Янушка] вабіла да сябе цэлая батарэя бутэлек, што стаялі на вітрыне на самым відным месцы і паводзілі на вясёлыя думкі.Дайліда.
[Фр. batterie.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАТАРЭ́Я ў тэхніцы, аднолькавыя прылады, прыстасаванні ці збудаванні, аб’яднаныя ў адзіную сістэму (устаноўку) для сумеснага больш эфектыўнага дзеяння. напрыклад, коксавая батарэя — шэраг коксавых печаў для сухой перагонкі каменнага вугалю ў кокс; радыятарная батарэя — злучаныя ў адно ацяпляльнае прыстасаванне радыятары; ахаладжальныя батарэі — сістэмы труб (гладкіх ці з рэбрамі), у якіх выпараецца холадагент або працякае халадзільны раствор. Пашыраны электрычныя батарэі — кандэнсатарныя (з кандэнсатараў), акумулятарныя (з акумулятараў) і з інш.хімічных крыніц току.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
батарэ́яж
1.вайск Batteríe f -, -i¦en;
зені́тная батарэ́я Flákbatte rie f;
2.эл Batteríe f;
батарэ́я сухі́х элеме́нтаў Tróckenbatterie f;
со́неч ная батарэ́я Solárbatterie f
3. (паравогаацяплення) Héizkörper m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БАТАРЭ́Я
(ваен.; франц. batterie ад battre біць),
агнявое і тактычнае падраздзяленне ў артылерыі. Батарэі могуць быць самастойнымі (у палкавой, берагавой артылерыі) або ўваходзіць у артыл. дывізіён (полк). Складаецца з 2—3 агнявых узводаў, узвода (аддзялення) кіравання. Мае 2—8 гармат (мінамётаў, баявых машын рэактыўнай артылерыі або процітанкавых кіроўных ракет).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
батарэ́я
(фр. batterie)
1) артылерыйскае падраздзяленне з некалькіх гармат;
2) злучэнне некалькіх аднатыпных прыбораў, крыніц энергіі ў адну сістэму (напр. радыятарная б., сонечная б.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Батарэ́я. Рус.батаре́я, укр.батаре́я (ст.-укр.батарія, баттерія, XVIII ст., непасрэдна з зах.-еўрап. форм, можа, праз польск.bateria). Запазычанне з ням.Batterie або франц.batterie (да battre ’біць’). Праабражэнскі, 1, 19; Фасмер, 1, 134; Шанскі, 1, Б, 55. Укр.батаре́я яўна з рус. мовы.