баста́рд

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баста́рд баста́рды
Р. баста́рда баста́рдаў
Д. баста́рду баста́рдам
В. баста́рда баста́рдаў
Т. баста́рдам баста́рдамі
М. баста́рдзе баста́рдах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баста́рд

(с.-лац. bastardus)

1) гібрыд ад міжвідавых і міжродавых скрыжоўванняў жывёл;

2) пазашлюбны сын знатнай асобы (караля, герцага) у сярэдневяковай Зах. Еўропе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bastard

м. уст.

1. бастард; гібрыд;

2. пазашлюбнае дзіця; бастард

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)