барме́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. барме́н барме́ны
Р. барме́на барме́наў
Д. барме́ну барме́нам
В. барме́на барме́наў
Т. барме́нам барме́намі
М. барме́не барме́нах

Іншыя варыянты: ба́рмен.

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ба́рмен

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́рмен ба́рмены
Р. ба́рмена ба́рменаў
Д. ба́рмену ба́рменам
В. ба́рмена ба́рменаў
Т. ба́рменам ба́рменамі
М. ба́рмене ба́рменах

Іншыя варыянты: барме́н.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ба́рмен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік бара¹ ці афіцыянт у бары¹ (у 1 знач.).

|| ж. ба́рменка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).

|| прым. ба́рменскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рмен м. ба́рмен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рмен барме́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рмен, ‑а, м.

Уладальнік ці кіраўнік бара; служачы бара, які падае спіртныя напіткі за стойкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барме́н

(англ. barman)

уладальнік ці служачы бара, які падае спіртныя напіткі за стойкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́рмен

(англ. barman)

уладальнік ці служачы бара, які падае спіртныя напіткі за стойкай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ба́рменка, ‑ы, ж.

Жан. да бармен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bartender [ˈbɑ:tendə] n. ба́рмен

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)