ба́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́рка ба́ркі
Р. ба́ркі ба́рак
Д. ба́рцы ба́ркам
В. ба́рку ба́ркі
Т. ба́ркай
ба́ркаю		 ба́ркамі
М. ба́рцы ба́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ба́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Грузавое несамаходнае рачное судна без палубы.

Цягнуць барку.

|| прым. ба́рачны, -ая, -ае.

Б. каркас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́рка ж. ба́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рка ба́рка, -кі ж., уст. барлі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Драўлянае пласкадоннае несамаходнае рачное судна без палубы для перавозкі грузаў. Цяжка берагам ракі баркі весці. Бурлакі босыя, счарнелі. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Баро́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Баро́к
Р. Барка́
Д. Барку́
В. Баро́к
Т. Барко́м
М. Барку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

БА́РКА

(італьян. barca),

1) драўлянае пласкадоннае судна для сплаву грузаў па рэках. На Беларусі баркі выкарыстоўвалі ў бас. Дняпра і Прыпяці ў 17 — пач. 20 ст. Падзяляліся на сплаўныя і самаходныя. Сплаўныя баркі без ветразя, палубы і даху, з закругленымі носам і кармой, крыху нахіленымі бакамі будавалі толькі на адзін рэйс (уніз па цячэнні ракі). Пасля іх разбіралі і прадавалі на буд. матэрыял ці дровы. Па Дняпры да Чорнага мора сплаўлялі вялікія баркі даўж. 42—53 м, шыр. 15—17 м, грузападымальнасцю 320—800 т. Палескія (пінскія) баркі ў бас. Прыпяці былі самаходныя і служылі некалькі навігацый (да 8 гадоў). Яны мелі дах, ветразь і параўнаўча невял. памеры: даўж. 19—40 м, шыр. 2,8—5,6, грузападымальнасць ад 20 да 80 т.

2) Агульная назва ўсіх сплаўных пласкадонных рачных суднаў у 19 ст.

Н.І.Буракоўская.

т. 2, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́рка ж спец Bárke f -, -n, Schúte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́рка

(іт. barca)

пласкадоннае рачное грузавое судна без палубы, якое буксіруецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ба́рак ба́ркі
Р. ба́рка ба́ркаў
Д. ба́рку ба́ркам
В. ба́рак ба́ркі
Т. ба́ркам ба́ркамі
М. ба́рку ба́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)