Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бараба́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант, які іграе на барабане.
Юны б.
|| ж.бараба́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым.бараба́ншчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бараба́ншчыкм. бараба́нщик;
◊ адстаўно́й казы́ б. — отставно́й козы́ бараба́нщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бараба́ншчык, ‑а, м.
1. Салдат або піянер, які адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант аркестра, які іграе на барабане.
2. Працаўнік, які падае снапы ў барабан малатарні. Маша.. падавала цяжкія снапы барабаншчыку: ёй хацелася ператрымаць іх усе ў сваіх руках.Шамякін.
•••
Адстаўной казы барабаншчык (іран.) — чалавек, які не заслугоўвае ніякай увагі, з якім ніхто не лічыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бараба́ншчыкм. Trómmler m -s, -; Tambour [-´bu:r] m -s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Бараба́ншчык. Рус.бараба́нщик. Натуральна гэта слова можна лічыць вытворным ад бараба́н (гл.). Але ёсць думка, што гэта запазычанне з цюрк.*darabančy (ад daraban ’барабан’). Так Залеман (аб гэтым гл. ИОРЯС, 10, 2, 76). Сумняваецца Шанскі, 1, Б, 37 (лічыць, што тут утварэнне суфіксам ‑щик ад бараба́н). Цюрк. версію можа падтрымліваць укр.бараба́нчик ’барабаншчык’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
барабаншчык; бубнач (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
бараба́нщикбараба́ншчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
drummer[ˈdrʌmə]n.бараба́ншчык
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бараба́ншчыца, ‑ы, ж.
Жан.дабарабаншчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)