бало́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бало́н бало́ны
Р. бало́на бало́наў
Д. бало́ну бало́нам
В. бало́н бало́ны
Т. бало́нам бало́намі
М. бало́не бало́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяльная пасудзіна для вадкасцей ці газаў.

Газавы б.

2. Гумавая аўтамабільная або іншая камера, якая напаўняецца паветрам.

Залатаны б.

3. Абалонка аэрастата, дырыжабля, якая напаўняецца газам (спец.).

|| памянш. бало́нчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. бало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бало́н м., в разн. знач. балло́н;

га́завы б. — га́зовый балло́н;

б.-зонд — балло́н-зонд;

б. спусці́ў паве́тра — балло́н спусти́л во́здух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бало́н, ‑а, м.

1. Металічная, шкляная або гумавая пасудзіна для газаў ці вадкасці. На вадзе, крокаў за дзесяць ад берага, пагойдвалася паміж абшарпаных пантонаў чырвоныя балоны земснарада. Чыгрынаў.

2. Гумавая аўтамабільная і інш. камера, якая напаўняецца паветрам. Шафёр выскачыў з машыны і заклапочана стукаў наском чаравіка па залатаных балонах. Шамякін.

3. Газанепранікальная абалонка аэрастата, дырыжабля і інш.

[Фр. ballon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́н м

1. ав Ballon [-´lɔŋ], [-´lo:n] m -s, -s [-´lɔŋs], і -e [-´lo:nə];

2. (пасудзіна пад газы) Gásflasche f -, -n;

аэразо́льны бало́н Spraydose [´ʃpre:] f -, -n;

бало́н з кісларо́дам Sáuerstoffflasche f;

шкляны́ бало́н Gláskolben m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Бало́н. Рус. балло́н, укр. бало́н. Запазычанне з франц. ballon < італ. ballone. Фасмер, 1, 117; Шанскі, 1, Б, 26. Параўн. балён.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бало́н

(фр. ballon)

1) закрытая шкляная ці металічная пасудзіна для газаў або вадкасцей;

2) тое, што і камера 3;

3) абалонка аэрастата, дырыжабля, якая напаўняецца газам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

балло́н бало́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бало́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бало́на бало́ны
Р. бало́ны бало́н
Д. бало́не бало́нам
В. бало́ну бало́ны
Т. бало́най
бало́наю		 бало́намі
М. бало́не бало́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

газабало́н, ‑а, м.

Балон, у якім захоўваецца гаручы газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)