Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бале́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
Аматар спорту, а таксама чалавек, які клапоціцца аб чым-н., перажывае за каго-, што-н.
Заўзяты б. футбола.
|| ж.бале́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым.бале́льшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бале́льшчыкм., разг. боле́льщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бале́льшчык, ‑а. м.
Разм. Заўзяты аматар спартыўных спаборніцтваў. Каля вясёлых хлапчукоў сабраліся балельшчыкі, няўрымслівыя, як і самі футбалісты.Няхай.// Той, хто перажывае за што‑н., клапоціцца аб чым‑н., стараецца дапамагчы нейкай справе. — Глядзі, глядзі, — звяртаўся да свайго суседа па крэслу калгасны вартаўнік, вядомы ўсяму сялу грамадскі актывіст і балельшчык мясцовай самадзейнасці дзед Сілівон.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бале́льшчыкм.спарт. Fan [fɛn] m -s, -s; léidenschaftlicher Ánhänger;
футбо́льны бале́льшчык Fúßballfan [-fɛn] m;
надаку́члівы бале́льшчык Kíebitz m -es, -e (прыгульніўкарты, шахматы); гл. тс. заўзятар
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бале́льшчыца, ‑ы, ж.
Разм.Жан.дабалельшчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)