назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| байра́кі | ||
| байра́ка | байра́каў | |
| байра́ку | байра́кам | |
| байра́кі | ||
| байра́кам | байра́камі | |
| байра́ку | байра́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| байра́кі | ||
| байра́ка | байра́каў | |
| байра́ку | байра́кам | |
| байра́кі | ||
| байра́кам | байра́камі | |
| байра́ку | байра́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
(
сухая лагчына, пакрытая расліннасцю, у стэпах і лесастэпах Рускай раўніны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
1. Сухое рэчышча ў яры (
2. Месца, якое зарасло бур'янам, пустазеллем (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Буйра́к ’сухое рэчышча’. Гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Буяра́к сухі дол’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Баю́р ’гурба снегу’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АКА́ЕЎ Аскар
(
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)