БАЗАФІ́ЛЫ,

1) клеткі, якія маюць у пратаплазме зярністыя структуры, што афарбоўваюцца асн. фарбавальнікамі (адсюль назва). Тэрмінам «базафілы» абазначаюць адзін з відаў зярністых лейкацытаў (базафільныя гранулацыты) крыві (у норме базафілаў у чалавека 0,5 — 1% ад усіх лейкацытаў), таксама адзін з відаў клетак пярэдняй долі гіпофіза.

2) Арганізмы, што аддаюць перавагу шчолачным субстратам і шчолачнаму асяроддзю.

т. 2, с. 218

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

базафі́лы

(ад гр. basis = аснова + -філ)

адна з форм зярністых лейкацытаў (гранулацытаў), у цытаплазме якіх змяшчаюцца гранулы 2, што афарбоўваюцца асноўнымі фарбавальнікамі (параўн. нейтрафілы, эазінафілы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

базафі́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. базафі́л базафі́лы
Р. базафі́ла базафі́лаў
Д. базафі́лу базафі́лам
В. базафі́л базафі́лы
Т. базафі́лам базафі́ламі
М. базафі́ле базафі́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гранулацы́ты

(ад гранула + -цыты)

лейкацыты (базафілы, нейтрафілы, эазінафілы), у цытаплазме якіх змяшчаюцца бялковыя гранулы (параўн. агранулацыты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эазінафі́лы

(ад эазін + -філ)

адна з форм зярністых лейкацытаў, у цытаплазме якіх змяшчаюцца гранулы 2, што афарбоўваюцца кіслымі фарбавальнікамі, напр. эазінам (параўн. базафілы, нейтрафілы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БАЗАФІЛІ́Я

(ад грэч. basis аснова + ...філія),

уласцівасць клетачных і інш. мікраскапічных структур афарбоўвацца асн. фарбавальнікамі (азур, піранін і інш.) у растворах, якія маюць рэакцыю, блізкую да нейтральнай. Павышэнне базафіліі клеткі сведчыць пра інтэнсіўны бялковы сінтэз і вял. колькасць рыбануклеінавай кіслаты (РНК) у ёй. Уласціва растучым, рэгенерыравальным і пухлінным тканкам. Выкарыстоўваецца ў мікрабіял., цыта- і гісталагічным аналізе (напр., для адрознення клетак крыві, аналізу клетак пярэдняй долі гіпофіза, астраўковай тканкі падстраўнікавай залозы і інш.). Гл. таксама Ацыдафілія, Базафілы.

А.С.Леанцюк.

т. 2, с. 218

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нейтрафі́лы

(ад лац. neuter = нічый, ніякі + -філ)

адна з форм зярністых лейкацытаў (гранулацытаў), у цытаплазме якіх змяшчаюцца гранулы 2, што афарбоўваюцца як кіслымі, так і асноўнымі фарбавальнікамі (параўн. базафілы, эазінафілы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)