назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баго́ршчыкі | ||
| баго́ршчыка | баго́ршчыкаў | |
| баго́ршчыку | баго́ршчыкам | |
| баго́ршчыка | баго́ршчыкаў | |
| баго́ршчыкам | баго́ршчыкамі | |
| баго́ршчыку | баго́ршчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Суднавы рабочы, які карыстаецца багром; вясляр, што кіруе багром, калі лодка адыходзіць або прычальвае да прыстані, берага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баго́рщик
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
буса́чнік, ‑а,
Суднавы рабочы, які карыстаецца бусаком; вясляр, што кіруе бусаком, калі лодка адплывае або прычальвае да прыстані, берага;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)