буса́чнік, ‑а, м.

Суднавы рабочы, які карыстаецца бусаком; вясляр, што кіруе бусаком, калі лодка адплывае або прычальвае да прыстані, берага; багоршчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)