бабу́лька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабу́лька |
бабу́лькі |
| Р. |
бабу́лькі |
бабу́лек |
| Д. |
бабу́льцы |
бабу́лькам |
| В. |
бабу́льку |
бабу́лек |
| Т. |
бабу́лькай бабу́лькаю |
бабу́лькамі |
| М. |
бабу́льцы |
бабу́льках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бабу́лька ж., ласк., разг.
1. ба́бушка, бабу́ся;
2. (старая женщина) ба́бушка, стару́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бабу́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Памянш.-ласк. да бабуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бабу́ля, -і, мн. -і, -бу́ль, ж.
Ласк. да баба¹ (у 1 і 2 знач.).
|| памянш.-ласк. бабу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.; прым. бабу́льчын, -а.
Б. чапец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бабу́ля ж, бабу́лька ж, бабу́ся ж ласк разм Óma f -, -s, Ómi f -, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
стару́шка бабу́лька, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
бабу́ся разг., ласк. бабу́ля, -лі ж., бабу́лька, -кі ж., бабу́ся, -сі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
staruszka
ж. старая; бабулька; бабця
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
разво́хкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць вохкаць, выказваць жаль, боль і пад., часта паўтараючы «вох». Развохкалася бабулька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)