баба́х

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баба́х, выкл.

1. Ужыв. для перадачы моцнага грукату (выбуху, стрэлу, падзення чаго-н. цяжкага).

2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясловаў бабахнуць, бабахаць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баба́х межд. баба́х, бах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баба́х межд. баба́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баба́х, выкл.

1. Ужываецца гукапераймальна для абазначэння моцнага грукату ад выбуху, стрэлу, падзення чаго‑н. цяжкага. «Бах! Бабах!» Гэта ўжо стралялі з вінтовак. Хомчанка.

2. у знач. вык. Разм. Ужываецца ў знач. дзеясл. «бабахнуць», «бабахнуцца», «бабахаць». Мядзведзь ілбом у борць Бабах. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бабы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бабы́
Р. Бабо́ў
Д. Баба́м
В. Бабы́
Т. Баба́мі
М. Баба́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ба́бы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ба́бы
Р. Ба́б
Ба́баў
Д. Ба́бам
В. Ба́бы
Т. Ба́бамі
М. Ба́бах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́ба

‘печыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́ба ба́бы
Р. ба́бы ба́б
Д. ба́бе ба́бам
В. ба́бу ба́бы
Т. ба́бай
ба́баю
ба́бамі
М. ба́бе ба́бах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́ба

‘страва з бульбы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́ба ба́бы
Р. ба́бы ба́б
Д. ба́бе ба́бам
В. ба́бу ба́бы
Т. ба́бай
ба́баю
ба́бамі
М. ба́бе ба́бах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́ба

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́ба ба́бы
Р. ба́бы ба́б
Д. ба́бе ба́бам
В. ба́бу ба́б
Т. ба́бай
ба́баю
ба́бамі
М. ба́бе ба́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)