назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| а́ўтарскіх | |
| а́ўтарскім | |
| а́ўтарскімі | |
| а́ўтарскіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| а́ўтарскіх | |
| а́ўтарскім | |
| а́ўтарскімі | |
| а́ўтарскіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́ўтарскі
прыметнік, адносны
| а́ўтарскі | а́ўтарская | а́ўтарскае | ||
| а́ўтарскага | а́ўтарскай а́ўтарскае |
а́ўтарскага | а́ўтарскіх | |
| а́ўтарскаму | а́ўтарскай | а́ўтарскаму | а́ўтарскім | |
| а́ўтарскі ( а́ўтарскага ( |
а́ўтарскую | а́ўтарскае | а́ўтарскіх ( |
|
| а́ўтарскім | а́ўтарскай а́ўтарскаю |
а́ўтарскім | а́ўтарскімі | |
| а́ўтарскім | а́ўтарскай | а́ўтарскім | а́ўтарскіх | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
а́вторские
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
індывідуа́льна-а́ўтарскі
прыметнік, адносны
| індывідуа́льна-а́ўтарскі | індывідуа́льна-а́ўтарская | індывідуа́льна-а́ўтарскае | індывідуа́льна- |
|
| індывідуа́льна-а́ўтарскага | індывідуа́льна-а́ўтарскай індывідуа́льна-а́ўтарскае |
індывідуа́льна-а́ўтарскага | індывідуа́льна-а́ўтарскіх | |
| індывідуа́льна-а́ўтарскаму | індывідуа́льна-а́ўтарскай | індывідуа́льна-а́ўтарскаму | індывідуа́льна-а́ўтарскім | |
| індывідуа́льна-а́ўтарскі ( індывідуа́льна-а́ўтарскага ( |
індывідуа́льна-а́ўтарскую | індывідуа́льна-а́ўтарскае | індывідуа́льна- індывідуа́льна-а́ўтарскіх ( |
|
| індывідуа́льна-а́ўтарскім | індывідуа́льна-а́ўтарскай індывідуа́льна-а́ўтарскаю |
індывідуа́льна-а́ўтарскім | індывідуа́льна-а́ўтарскімі | |
| індывідуа́льна-а́ўтарскім | індывідуа́льна-а́ўтарскай | індывідуа́льна-а́ўтарскім | індывідуа́льна-а́ўтарскіх | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пра́ўка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
infringe
1) паруша́ць (зако́н, абяца́ньне,
2) (upon) паруша́ць чые́-н. правы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
autorski
аўтарскі;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
vórbehalten
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
«БЕЛАРУ́СКАЯ КАПЭ́ЛА»,
нацыянальнае тэатральна-канцэртнае аб’яднанне. Створана ў 1992 у Мінску на базе
Р.М.Аладава.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)