аўтаге́нны, -ая, -ае (спец.).

У выразе: аўтагенная зварка, аўтагеннае рэзанне — тое, што і газавая зварка, газавае рэзанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтаге́нны аўтаге́нная аўтаге́ннае аўтаге́нныя
Р. аўтаге́ннага аўтаге́ннай
аўтаге́ннае		 аўтаге́ннага аўтаге́нных
Д. аўтаге́ннаму аўтаге́ннай аўтаге́ннаму аўтаге́нным
В. аўтаге́нны (неадуш.)
аўтаге́ннага (адуш.)		 аўтаге́нную аўтаге́ннае аўтаге́нныя (неадуш.)
аўтаге́нных (адуш.)
Т. аўтаге́нным аўтаге́ннай
аўтаге́ннаю		 аўтаге́нным аўтаге́ннымі
М. аўтаге́нным аўтаге́ннай аўтаге́нным аўтаге́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтаге́нны тех., мед. автоге́нный;

~ная зва́рка — автоге́нная сва́рка;

~ная трэніро́ўка — автоге́нная трениро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтаге́нны, ‑ая, ‑ае.

У выразах: аўтагенная зварка гл. зварка; аўтагеннае рэзанне гл. рэзанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаге́нны autogén

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аўтаге́нны

(гр. autogenes = самародны)

1) мед. які ўзнікае ў самім арганізме;

2) які развіўся самастойна;

а-ая зварка — зварка, пры якой месцы судакранання металаў плавяцца газакіслародным полымем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтаге́нны

(н.-лац. autogenus, ад гр. autos = сам + genos = род)

які заключаецца ў выкарыстанні самаўнушэння пры рэгуляванні свайго фізічнага і псіхічнага стану (напр. а-ая трэніроўка).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аутоге́нный мед. аўтаге́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

автоге́нный аўтаге́нны;

автоге́нная сва́рка аўтаге́нная зва́рка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

autogén

a

1) тэх. аўтаге́нны

~e Schwéißung — аўтаге́нная зва́рка

2) псіхал. аўтаге́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)