аўся́ны гл. авёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўся́ны аўся́ная аўся́нае аўся́ныя
Р. аўся́нага аўся́най
аўся́нае		 аўся́нага аўся́ных
Д. аўся́наму аўся́най аўся́наму аўся́ным
В. аўся́ны (неадуш.)
аўся́нага (адуш.)		 аўся́ную аўся́нае аўся́ныя (неадуш.)
аўся́ных (адуш.)
Т. аўся́ным аўся́най
аўся́наю		 аўся́ным аўся́нымі
М. аўся́ным аўся́най аўся́ным аўся́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўся́ны овсяно́й, овся́ный;

~ныя кру́пы — овся́ная крупа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўся́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аўса. Аўсянае поле. Аўсяная салома.

2. Які прыгатаваны з аўса або з прадуктаў яго апрацоўкі. Аўсяная мука. Аўсяны кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўся́ны Háfer-;

аўся́ная мука́ Háfermehl n -(e)s;

аўся́ны кісе́ль Háferschleim m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авёс, аўса́, часцей мн. (у знач. засеянага гэтым злакам поля) аўсы́, -о́ў, м.

Яравая збажына, зерне якой ідзе на корм коням і на крупы; зерне гэтага злака.

Даць каню аўса.

Не гані каня дубцом, а гані аўсом (прыказка). Аўсы зазелянелі.

|| прым. аўся́ны, -ая, -ае.

А. кісель.

Аўсяная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́ка-аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ка-аўся́ны ві́ка-аўся́ная ві́ка-аўся́нае ві́ка-аўся́ныя
Р. ві́ка-аўся́нага ві́ка-аўся́най
ві́ка-аўся́нае		 ві́ка-аўся́нага ві́ка-аўся́ных
Д. ві́ка-аўся́наму ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́наму ві́ка-аўся́ным
В. ві́ка-аўся́ны (неадуш.) ві́ка-аўся́ную ві́ка-аўся́нае ві́ка-аўся́ныя (неадуш.)
Т. ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́най
ві́ка-аўся́наю		 ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́нымі
М. ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́най ві́ка-аўся́ным ві́ка-аўся́ных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вікагаро́хава-аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вікагаро́хава-аўся́ны вікагаро́хава-аўся́ная вікагаро́хава-аўся́нае вікагаро́хава-аўся́ныя
Р. вікагаро́хава-аўся́нага вікагаро́хава-аўся́най
вікагаро́хава-аўся́нае		 вікагаро́хава-аўся́нага вікагаро́хава-аўся́ных
Д. вікагаро́хава-аўся́наму вікагаро́хава-аўся́най вікагаро́хава-аўся́наму вікагаро́хава-аўся́ным
В. вікагаро́хава-аўся́ны (неадуш.)
вікагаро́хава-аўся́нага (адуш.)		 вікагаро́хава-аўся́ную вікагаро́хава-аўся́нае вікагаро́хава-аўся́ныя (неадуш.)
вікагаро́хава-аўся́ных (адуш.)
Т. вікагаро́хава-аўся́ным вікагаро́хава-аўся́най
вікагаро́хава-аўся́наю		 вікагаро́хава-аўся́ным вікагаро́хава-аўся́нымі
М. вікагаро́хава-аўся́ным вікагаро́хава-аўся́най вікагаро́хава-аўся́ным вікагаро́хава-аўся́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гаро́хава-аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаро́хава-аўся́ны гаро́хава-аўся́ная гаро́хава-аўся́нае гаро́хава-аўся́ныя
Р. гаро́хава-аўся́нага гаро́хава-аўся́най
гаро́хава-аўся́нае		 гаро́хава-аўся́нага гаро́хава-аўся́ных
Д. гаро́хава-аўся́наму гаро́хава-аўся́най гаро́хава-аўся́наму гаро́хава-аўся́ным
В. гаро́хава-аўся́ны (неадуш.)
гаро́хава-аўся́нага (адуш.)		 гаро́хава-аўся́ную гаро́хава-аўся́нае гаро́хава-аўся́ныя (неадуш.)
гаро́хава-аўся́ных (адуш.)
Т. гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́най
гаро́хава-аўся́наю		 гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́нымі
М. гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́най гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́ка-аўся́ны ви́ко-овся́ный, ви́ко-овсяно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)