обду́тьII сов., прост. (обмануть) абдуры́ць, мног. паабду́рваць, ашука́ць, мног. паашу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абмарачыць, ‑рачу, ‑рочыш, ‑рочыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Закружыць (сабе, каму‑н.) галаву.

2. Увесці ў зман, ашукаць, задурманіўшы галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аб’яхе́рыць, абʼяхервацьашукаць’ (Нас.), абʼяхервацца ’ашуквацца’ кантамінацыйнае ўтварэнне да аб’ягорыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ачмуці́ць адурманіць, абыйсці хітрасцямі, ашукаць’ (Гарэц., Касп.). Да чмуціць ’дурыць’. Гл. чмута.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ашалапу́ціцьашукаць’ (Касп.), укр. ошалопутити ’адурачыць, падмануць’. Ад шалапут (гл.), параўн. ашалапуцець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ocyganić

зак. разм. ашукаць, абдурыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

take advantage of a person

вы́карыстаць, ашука́ць чалаве́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абалваніць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Груба, збольшага абчасаць што-н., падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі.

    • А. камень.
    • А. бервяно.
  2. Абы-як, на скорую руку падстрыгчы (жартаўлівае).

    • А. хлопца.
  3. Абдурыць, ашукаць.

    • А. слухачоў.

|| незакончанае трыванне: абалваньваць.

|| назоўнік: абалваньванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

обшто́пать сов.

1. разг. пацырава́ць;

2. (провести, надуть) перен., прост. ашука́ць, абдуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

падмануць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Увесці ў зман каго-н., наўмысна сказаўшы няпраўду.

    • Ці ты падмануў, ці на самай справе холадна на дварэ?
  2. Не выканаць абяцання, ашукаць.

    • Не падманулі — прыслалі машыны ў тэрмін.

|| незакончанае трыванне: падманваць.

|| назоўнік: падман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)