Ашмя́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ашмя́нцы
Р. Ашмя́нцаў
Д. Ашмя́нцам
В. Ашмя́нцы
Т. Ашмя́нцамі
М. Ашмя́нцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ашмянцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ашмянцы́
Р. Ашмянцо́ў
Д. Ашмянца́м
В. Ашмянцы́
Т. Ашмянца́мі
М. Ашмянца́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ашмянцы (в.) 2/26; 11/381 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ашмяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ашмяне́ц
Р. Ашмянца́
Д. Ашмянцу́
В. Ашмяне́ц
Т. Ашмянцо́м
М. Ашмянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)