Ашмяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ашмяне́ц
Р. Ашмянца́
Д. Ашмянцу́
В. Ашмяне́ц
Т. Ашмянцо́м
М. Ашмянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)