ачо́мацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачо́маюся ачо́маемся
2-я ас. ачо́маешся ачо́маецеся
3-я ас. ачо́маецца ачо́маюцца
Прошлы час
м. ачо́маўся ачо́маліся
ж. ачо́малася
н. ачо́малася
Загадны лад
2-я ас. ачо́майся ачо́майцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ачо́маўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ачо́мацца сов., прост., см. ачу́хацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачо́мацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Апамятацца, агледзецца, разабрацца ў новых, нечаканых абставінах. Было відаць, багата хто быў як бы аглушан бачаным, не мог ачомацца. Мележ. Не паспеў Міхась ачомацца ад страшнага відовішча, як недзе над вёскай пачаўся свіст бомбаў і траскатлівыя выбухі. Асіпенка. Калі ж Вайцех ачомаўся, на памяць яму ўсплыў адзін малюнак. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачо́мацца (разабрацца ў нечаканых абставінах) разм. sich (D) klar wrden (у чым-н. über A); sich uskennen* (у чым-н. in D); ine klre Vrstellung bekmmen* (у чым-н. von D); aus etw. (D) klug wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ачо́мацца ’апрытомнець (пасля цяжкай хваробы, ап’янення)’; ’апомніцца, апрытомнець’ (КТС, Цыхун, вусн. паведамл.), ачомкацца ’тс’ (Ян., Казкі пра жывёл, 128). Няясна. Параўн. драг. рошчовматыся (Клімчук, вусн. паведамл.) і ўкр. очуматися ’тс’; серб.-харв. ча̏мати ’жыць, заставацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прачо́мацца, прочомацца ’прачнуцца, апрытомнець’ (ТС). Гл. ачомацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hllwach

~ wrden — прачну́цца, ачо́мацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ачына́цца

1. (прачнуцца) erwchen vi (s), ufwachen vi (s), wach wrden;

2. (ачомацца) гл. ачну́цца 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ачну́цца

1. (прачнуцца) erwchen vi (s), die ugen ufschlagen*;

2. (ачомацца) zu sich kmmen*, zur Besnnung kmmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erwchen

vi (s) прачына́цца; ачо́мацца

der Tag erwcht — дне́е

aus dem Schlaf ~ — прачну́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)