Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ацёчны отёчный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ацёчны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ацёку.
2. Які мае ацёк, ацёчнасць. Ацёчныя ногі. □ Згорблены, з нездаровым, ацёчным тварам, выціраючы рукі кашлатым ручніком, [доктар] падышоў да раненага.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ацёчны gedúnsen, geschwóllen; мед ödematö́s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ацёк, -у, мн. -і, -аў, м.
Пухліна, якая ўзнікае ад лішку вадкасці ў тканках.
А. лёгкіх.
А. ног.
|| прым.ацёчны, -ая, -ае.
|| наз.ацёчнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отёчныйацёчны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АСЦЫ́Т
(грэч. askitēs літар.ацёчны),
намнажэнне вадкасці ў брушной поласці. Прычынамі асцыту з’яўляюцца цыроз печані, застойная сардэчная недастатковасць, трамбоз або сцісканне ствала ці галін варотнай вены, а таксама агульны ацёчны сіндром пры хваробе нырак, аліментарная дыстрафія, пашкоджанне брушыны або грудной лімфатычнай пратокі. Гл. таксама Ацёк.