Арганічнае злучэнне, бясколерная гаручая вадкасць, якая выкарыстоўваецца пераважна як растваральнік.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Арганічнае злучэнне, бясколерная гаручая вадкасць, якая выкарыстоўваецца пераважна як растваральнік.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ацэто́ну | |
| ацэто́ну | |
| ацэто́нам | |
| ацэто́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Арганічнае злучэнне, бясколерная вадкасць, якая ўжываецца як растваральнік у вытворчасці лакаў, выбуховых рэчываў, штучнага шоўку і пад.
[Ад лац. acetum — воцат.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
найпрасцейшы кетон, CH3COCH3. Бясколерная вадкасць з характэрным пахам, мал. м. 58,08, tкіп 56,1 °C,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад
арганічнае злучэнне, бясколерная вадкасць, якая з’яўляецца растваральнікам тлушчаў, смол і выкарыстоўваецца ў вытворчасці лакаў, выбуховых рэчываў, штучнага шоўку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ацето́н
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
acetone
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aceton, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)