ацале́лы, -ая, -ае (разм.).

Які аказаўся цэлы сярод разбуранага; які захаваўся, уцалелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацале́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацале́лы ацале́лая ацале́лае ацале́лыя
Р. ацале́лага ацале́лай
ацале́лае		 ацале́лага ацале́лых
Д. ацале́ламу ацале́лай ацале́ламу ацале́лым
В. ацале́лы (неадуш.)
ацале́лага (адуш.)		 ацале́лую ацале́лае ацале́лыя (неадуш.)
ацале́лых (адуш.)
Т. ацале́лым ацале́лай
ацале́лаю		 ацале́лым ацале́лымі
М. ацале́лым ацале́лай ацале́лым ацале́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацале́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ацале́лы ацале́лая ацале́лае ацале́лыя
Р. ацале́лага ацале́лай
ацале́лае		 ацале́лага ацале́лых
Д. ацале́ламу ацале́лай ацале́ламу ацале́лым
В. ацале́лы (неадуш.)
ацале́лага (адуш.)		 ацале́лую ацале́лае ацале́лыя (неадуш.)
ацале́лых (адуш.)
Т. ацале́лым ацале́лай
ацале́лаю		 ацале́лым ацале́лымі
М. ацале́лым ацале́лай ацале́лым ацале́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацале́лы разг., см. уцале́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацале́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які аказаўся цэлы сярод разбуранага, уцалелы. Шура скора знайшла гэты дом — у цэнтры горада, адзін з ацалелых дамоў на цэнтральнай плошчы. Арабей. Адразу ж за вёскаю пачынаецца лес. І не проста лес, а даўні, ацалелы ад сякеры і пілы. Кавалёў. // Які захаваўся, не загінуў. Напаўжывыя ў вёску мы прыбеглі, Мы, ацалелыя падлеткі-пастухі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцеле́вший уцале́лы, ацале́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

survivor

[sərˈvaɪvər]

n.

ацале́лы; той, хто вы́жыў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

survivor [səˈvaɪvə] n.

1. той, хто заста́ўся жывы́м; ацале́лы;

He was the sole survivor of the shipwreck. Ён адзін выжыў пасля караблекрушэння.

2. адзі́ны жывы́ спадкае́мец;

a survivor’s pension/benefit пе́нсія (чле́нам сям’і́) у вы́падку сме́рці кармі́целя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lone

[loʊn]

adj.

1) само́тны; адзіно́кі; адзі́ны

the lone traveler — само́тны падаро́жнік

the lone survivor — адзі́ны ацале́лы

2) адзіно́тны

3) адасо́блены, само́тны (дом, дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)