Verbum

survivor [səˈvaɪvə] n.

1. той, хто заста́ўся жывы́м; ацале́лы;

He was the sole survivor of the shipwreck. Ён адзін выжыў пасля караблекрушэння.

2. адзі́ны жывы́ спадкае́мец;

a survivor’s pension/benefit пе́нсія (чле́нам сям’і́) у вы́падку сме́рці кармі́целя