ахо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ахо́ўніца ахо́ўніцы
Р. ахо́ўніцы ахо́ўніц
Д. ахо́ўніцы ахо́ўніцам
В. ахо́ўніцу ахо́ўніц
Т. ахо́ўніцай
ахо́ўніцаю		 ахо́ўніцамі
М. ахо́ўніцы ахо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахо́ўніца ж.

1. (охраняющая что-л.) охра́нница;

2. храни́тельница;

3. уст., ирон. блюсти́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахо́ўніца, ‑ы, ж.

Жан. да ахоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Асоба, што ахоўвае, сцеражэ каго-, што-н.; вартаўнік.

2. Той, хто беражэ, шануе каго-, што-н.

А. сям’і.

|| ж. ахо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блюсти́тельница ахо́ўніца, -цы ж., дагляда́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охра́нница вартаўні́ца, -цы ж.; ахо́ўніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оберега́тельница засцерага́льніца, -цы ж., ахо́ўніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

defender

[dɪˈfendər]

n.

абаро́нца -ы m.; ахо́ўнік -а m., ахо́ўніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

preserver

[prɪˈzɜ:rvər]

n.

1) ахо́ўнік -а m., ахо́ўніца f.

2) выратава́льны круг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)