ахо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ахо́ўніца | ахо́ўніцы | |
| ахо́ўніцы | ахо́ўніц | |
| ахо́ўніцы | ахо́ўніцам | |
| ахо́ўніцу | ахо́ўніц | |
| ахо́ўніцай ахо́ўніцаю |
ахо́ўніцамі | |
| ахо́ўніцы | ахо́ўніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)