ахво́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ахво́тнік ахво́тнікі
Р. ахво́тніка ахво́тнікаў
Д. ахво́тніку ахво́тнікам
В. ахво́тніка ахво́тнікаў
Т. ахво́тнікам ахво́тнікамі
М. ахво́тніку ахво́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ахво́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто мае жаданне заняцца чым-н., узяцца за якую-н. справу.

2. да каго-чаго, на што або з інф. Той, хто схільны да чаго-н., аматар чаго-н. (разм.).

А. пагаварыць.

3. на што. Той, хто хоча атрымаць, набыць што-н. (разм.).

На кнігу знайшлося многа ахвотнікаў.

|| ж. ахво́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахво́тнік (да чаго) м. охо́тник; люби́тель (чего);

ён вялі́кі а. да кніг — он большо́й охо́тник до книг;

а. да му́зыкі — люби́тель му́зыки;

знайшло́ся шмат ~каў пайсці́ ў тэа́тр — нашло́сь мно́го охо́тников пойти́ в теа́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахво́тнік, ‑а, м.

1. Той, хто мае жаданне заняцца чым‑н., узяцца за якую‑н. справу. Чэмер рад быў бы з кожным пагаварыць,.. але, не знаходзячы ахвотніка, гаварыў сам з сабою. Вітка.

2. да каго‑, чаго‑н., на што і з інф. Той, хто мае цягу, прыхільнасць да каго‑, чаго‑н.; аматар чаго‑н. На вяселле да Жагулы з’ехаліся ўсе, каму быць належала. Народ усё шляхтаваты, на чужую пачостку сквапны, да банкетаў вялікі ахвотнік... Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахво́тнік м (аматар) Líebhaber m -s, -, Freund m -(e)s, -e (да чаго-н von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жада́ючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Ахвотнік.

На экскурсію многа жадаючых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залётнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, -ая, -ае.

Залётніцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неохо́чий прост. не ахво́тнік, неахво́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахво́тніца, ‑ы, ж.

Жан. да ахвотнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

охо́чий прост. ахво́чы, ахво́тнік (да чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)