афі́ша, -ы, мн. -ы, афі́ш, ж.

Аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі і пад., якая вывешваецца на прыметным месцы.

|| прым. афі́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афі́ша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афі́ша афі́шы
Р. афі́шы афі́ш
Д. афі́шы афі́шам
В. афі́шу афі́шы
Т. афі́шай
афі́шаю		 афі́шамі
М. афі́шы афі́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

афі́ша ж. афи́ша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афі́ша, ‑ы, ж.

Аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі і пад., якая вывешваецца на відным месцы. [Вецер] зрываў з галавы ў Будніка шапку, шырока расхрыстваў.. паліто і сярдзіта рваў са сцен тэатральныя афішы. Галавач.

[Фр. affiche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АФІ́ША

(франц. affiche),

від рэкламы, паведамлення пра спектакль, канцэрт, лекцыю, кінафільм ці інш. культ.-масавае, відовішчнае, спарт. мерапрыемства. Размнажаюць паліграф. або трафарэтным спосабам. Можа быць шрыфтавая, маляваная, з выкарыстаннем фатаграфіі.

Як выдавецкая, відовішчна-тэатр. і гандл. аб’ява вядома ў Еўропе з 16 ст. Масавае пашырэнне атрымала ў 19 ст. На Беларусі пашырана з сярэдзіны 19 ст. Друкаваная афіша папярэднічала пастаноўцы першай бел. оперы «Ідылія» С.Манюшкі (1852). У галіне афішы працуюць бел. плакатысты У.Васюк, У.Жук, У.Крукоўскі, І.Радунскі, В.Смаляк, М.Стома, І.Уладычык і інш.

т. 2, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

афі́ша ж Plakát n -(e)s, -e, Ánschlag m -(e)s, -schläge, Áushang m -(e)s, -hänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

афі́ша

(фр. affiche)

аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі, якая вывешваецца на відным месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Афі́ша (БРС). Запазычана з рус. афиша, якое з франц. affiche ’тс’; гл. Фасмер, 1, 97; Шанскі, 1, А, 177; Рудніцкі, 1, 42.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

афі́ша

(фр. affiche)

аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі, якая вывешваецца на відным месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

афи́ша афі́ша, -шы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)