афё́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афё́ра афё́ры
Р. афё́ры афё́р
Д. афё́ры афё́рам
В. афё́ру афё́ры
Т. афё́рай
афё́раю		 афё́рамі
М. афё́ры афё́рах

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

афе́ра і афёра, -ы, ж.

Рызыкоўная, нядобрасумленная справа, дзеянне з мэтай нажывы, выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афёра і афе́ра, ‑ы, ж.

Рызыкоўная нядобрасумленная справа з мэтай выгады, нажывы. Раптам пасля адной асабліва дзёрзкай афёры крымінальны росшук насцярожыўся. Лужанін. Уся гэта ксяндзоўская афёра была патрэбна на тое, каб яшчэ больш умацаваць перад людзьмі аўтарытэт каменя. Пестрак.

•••

Пайсці (пусціцца) на афёру гл. пайсці.

[Фр. affaire — справа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афе́ра ж, афёра ж разм Schwíndel m -s, -, Schwindeléi f -, -en, Schwíndelgeschäft n -(e)s, -e;

◊ пусці́цца [пайсці́] на афе́ру sich auf ein únsauberes Geschäft [eine únsaubere Sáche] éinlassen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

афе́ра,

гл. афёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schwíndelgeschäft

n -(e)s, -e жу́льніцкае прадпрые́мства; афёра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geszeft, ~u

м. разм. пагард. гешэфт, афёра; несумленная трансакцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

afera

afer|a

ж. афёра, махлярства; авантура;

głośna ~a — гучная афёра;

wykryć ~ę — выкрыць афёру;

wplątać się w ~ę — ублытацца ў афёру;

ale ~a! разм. ну і авантура!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Affäre

f -, -n

1) прыго́да, афёра; сканда́л

sich aus der ~ zíehen* — выпу́твацца з бяды́

2) юрыд. спра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

предприя́тие ср.

1. прадпрые́мства, -ва ср.;

промы́шленное предприя́тие прамысло́вае прадпрые́мства;

2. (дело) спра́ва, -вы ж.; (начинание) пачына́нне, -ння ср.; (мера) за́хад, -ду м., ме́ра, -ры ж.; (афера) афёра, -ры ж., афе́ра, -ры ж.;

риско́ванное предприя́тие рызыко́ўная спра́ва;

сме́лое предприя́тие сме́лая спра́ва (сме́лае пачына́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)