афекта́цыя, -і, ж.

Ненатуральная, звычайна наўмысная ўзбуджанасць у паводзінах, у маўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афекта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. афекта́цыя
Р. афекта́цыі
Д. афекта́цыі
В. афекта́цыю
Т. афекта́цыяй
афекта́цыяю
М. афекта́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афекта́цыя ж. аффекта́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афекта́цыя, ‑і, ж.

Незвычайная ўзрушанасць, штучнасць у манерах, паводзінах, прыўзнятасць у мове. Калі аднойчы на пасяджэнні бюро райкома ўстала пытанне аб замене старшыні ў заняпалым калгасе «Маяк», .. [Сцяпан Апанасавіч] папрасіў слова і без усякай асаблівай афектацыі сказаў, што калі б члены бюро даверылі яму, ён паехаў бы туды працаваць. Краўчанка.

[Лац. affectatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афекта́цыя ж. (узрушанасць) Affektíertheit f -, Affektatión f -, Ziereréi f -, Getú¦e n –s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

афекта́цыя

(лац. affectatio)

штучная ўзрушанасць, перабольшанае і падкрэсленае выражэнне якога-н. пачуцця, настрою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афекта́цыя

(лац. affectatio)

штучная ўзрушанасць, перабольшанае і падкрэсленае выражэнне якога-н. пачуцця, настрою (напр. дэкламаваць з афектацыяй).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аффекта́ция афекта́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

affectation [ˌæfekˈteɪʃn] n. афекта́цыя, прытво́рства; ненатура́льнасць; мане́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

afektacja

afektacj|a

ж. афектацыя; манернасць, пазіраванне; апломб;

mówić (gestykulować) z ~ą — манерна размаўляць (жэстыкуляваць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)