назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афа́зіі | |
| афа́зіі | |
| афа́зію | |
| афа́зіяй афа́зіяю |
|
| афа́зіі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| афа́зіі | |
| афа́зіі | |
| афа́зію | |
| афа́зіяй афа́зіяю |
|
| афа́зіі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Поўная ці частковая страта мовы ў выніку пашкоджання некаторых участкаў галаўнога мозгу.
[Грэч. aphasia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
(ад а... +
парушэнне мовы з поўнай або частковай стратай здольнасці карыстацца словамі ці фразамі для выказвання думак або разумець чужую мову пры пашкоджванні пэўных участкаў кары галаўнога мозга, але захаванні функцыі артыкуляцыйнага апарата і слыху. Часта камбінуецца з парушэннем чытання (алексія), пісьма (аграфія), ліку (акалькулія). Узнікае пры інсультах, пухлінах і абсцэсах мозга, чэрапна-мазгавых траўмах і
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
поўная ці частковая страта мовы ў выніку пашкоджання моўных цэнтраў галаўнога мозга.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(
поўная ці частковая страта мовы ў выніку пашкоджання моўных цэнтраў галаўнога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
афа́зи́я
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
aphasia
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
aphasia
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)