атру́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. атру́тнасць
Р. атру́тнасці
Д. атру́тнасці
В. атру́тнасць
Т. атру́тнасцю
М. атру́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атру́тнасць ж. ядови́тость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атру́тнасць ж. Gíftigkeit f - (тс. перан.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

jadowitość

ж. ядавітасць; атрутнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ядови́тость

1. атру́тнасць, -ці ж.; ядаві́тасць, -ці ж.;

2. з’е́длівасць, -ці ж.; см. ядови́тый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Воўчае лыка ’расліна, Daphne mezereum L.’ (Касп., Бяльк., Кіс.). Рус. волчье лыко, укр. вовче лико, польск. wilcze lyko, серб.-харв. ву̏чје лико, балг. въ̀лчо лико. Ад воўк. Прыметнік воўчы ўказвае на атрутнасць расліны (Мяркулава, Очерки, 98).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gíftigkeit

f -

1) ядаві́тасць, атру́тнасць

2) мед. таксі́чнасць, віруле́нтнасць

3) з’е́длівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)