асяча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асяча́ю |
асяча́ем |
| 2-я ас. |
асяча́еш |
асяча́еце |
| 3-я ас. |
асяча́е |
асяча́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асяча́ў |
асяча́лі |
| ж. |
асяча́ла |
| н. |
асяча́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
асяча́й |
асяча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
асяча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
*Асяча́ць, осѣча́ць ’апутваць сецямі, браць уладу, ачароўваць’ (Нас.). Магчыма, як лічыў Насовіч, сапраўды ад сець з першапачатковым значэннем ’акружаць сеццю’, але, магчыма, роднаснае рус. посетить, посещать, якое ўзводзяць да сѣтъ ’госць’ (Фасмер, 3, 338), ці вытворнага ад яго дзеяслова сѣтити (КЭСРЯ, 357).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)