асця́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асця́чка асця́чкі
Р. асця́чкі асця́чак
Д. асця́чцы асця́чкам
В. асця́чку асця́чак
Т. асця́чкай
асця́чкаю		 асця́чкамі
М. асця́чцы асця́чках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

остя́чка уст. асця́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)