асця́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асця́чка | асця́чкі | |
| асця́чкі | асця́чак | |
| асця́чцы | асця́чкам | |
| асця́чку | асця́чак | |
| асця́чкай асця́чкаю |
асця́чкамі | |
| асця́чцы | асця́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)