назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асу́шкі | |
| асу́шцы | |
| асу́шку | |
| асу́шкай асу́шкаю  | 
			|
| асу́шцы | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| асу́шкі | |
| асу́шцы | |
| асу́шку | |
| асу́шкай асу́шкаю  | 
			|
| асу́шцы | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тое, што і асушэнне. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асушы́ць, асушу́, асу́шыш, асу́шыць; асу́шаны; 
1. Зрабіць сухім.
2. Выпіць тое, што змяшчаецца, знаходзіцца ў чым
Асушыць вочы — перастаць плакаць (
Асушыць слёзы каму
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
осу́шка 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асу́шак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асу́шак | асу́шкі | |
| асу́шкаў | ||
| асу́шку | асу́шкам | |
| асу́шак | асу́шкі | |
| асу́шкам | асу́шкамі | |
| асу́шку | асу́шках | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асу́шак, ‑шка, 
Край булкі свежага хлеба; сухі кавалак хлеба. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
osuszenie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
каліта́, ‑ы, 
1. 
2. 
3. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГАЗАРАЗМЕРКАВА́ЛЬНАЯ СТА́НЦЫЯ
(ГРС),
прызначана для прыёму газу з магістральнага газаправода, ачысткі яго ад 
ГРС устанаўліваюць у канцы магістральнага газаправода, на адводах ад яго для газазабеспячэння горада, населенага пункта або 
В.В.Арціховіч, В.М.Капко.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)