асталява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак. (разм.).

Пасяліцца, трывала ўладкавацца, аб’жыцца дзе-н.

А. на новым месцы.

|| незак. асталёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асталява́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асталю́юся асталю́емся
2-я ас. асталю́ешся асталю́ецеся
3-я ас. асталю́ецца асталю́юцца
Прошлы час
м. асталява́ўся асталява́ліся
ж. асталява́лася
н. асталява́лася
Загадны лад
2-я ас. асталю́йся асталю́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час асталява́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асталява́цца сов., разг. (устроиться) обоснова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асталява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Пасяліцца, асесці. Адным словам, жыхарства гэтай вёскі выяўляла сабою праўдзівых дзяцей лесу, якія як бы зусім яшчэ нядаўна асталяваліся тут і толькі што пераходзілі ад аднае формы жыцця да другой. Колас. // Уладкавацца на працу, кватэру і пад. Назаўтра к вечару ён [Сашка] ужо асталяваўся і на працы і на кватэры, так што к дванаццаці гадзінам ночы быў ужо вольны. Чорны. // Размясціцца, спыніцца. Незадаволеныя, мы пачалі аглядвацца і перамаўляцца, ці не лепш асталявацца ў якім-небудзь гумне. Марціновіч. // перан. З’явіўшыся, замацавацца. Ад нараджэння ў нутры маім вечным госцем асталявалася гультайства. Пальчэўскі. На хмурных дарогах надоўга асталявалася восень. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Асталява́цца ’абсталявацца, прызвычаіцца’ (Гарэц., Др.-Падб., Янк. Мат., Жд.). Утворана з прэфіксам а‑ і суфіксам ‑ява‑ на базе прыметніка сталы ’пастаянны’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асталёўвацца, асталява́цца разм.

1. (пасяліцца) sich níederlassen*, sich ánsiedeln;

2. (на кватэру і г.д.) sich éinrichten, únterkommen* vi (s); 3. (на працу) Árbeit fínden*;

4. перан. (замацавацца) sich féstigen; fésten Fuß fássen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обоснова́ться разг. асталява́цца; (поселиться) ата́барыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асталёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да асталявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж.

1. гл. прапісацца, прапісаць.

2. Рэгістрацыя месца жыхарства, а таксама адпаведная паметка ў пашпарце.

Атрымаць прапіску (таксама перан.: асталявацца, замацавацца; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсталява́цца сов.

1. (обставить жилище мебелью) обста́виться;

2. разг., см. асталява́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)