асляпля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асляпля́ю |
асляпля́ем |
| 2-я ас. |
асляпля́еш |
асляпля́еце |
| 3-я ас. |
асляпля́е |
асляпля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асляпля́ў |
асляпля́лі |
| ж. |
асляпля́ла |
| н. |
асляпля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асляпля́й |
асляпля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асляпля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асляпля́ць несов., прям., перен. ослепля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асляпля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да асляпіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
асляпі́ць, асляплю́, асле́піш, асле́піць; асле́плены; зак., каго-што.
1. Зрабіць сляпым.
2. Часова прытупіць зрок святлом.
Яркае сонца асляпіла мяне.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Пазбавіць здольнасці спакойна разважаць, дзейнічаць, разумець што-н.
Злосць асляпіла яго.
4. перан. Зрабіць моцнае ўражанне на каго-н.
Прыгажосць асляпіла нас.
|| незак. асляпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. асляпле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ослепля́ть несов., прям., перен. асляпля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асляпля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да асляпляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асляпля́цца несов., возвр., страд. ослепля́ться; см. асляпі́цца, асляпля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
dazzle [ˈdæzl] v.
1. сляпі́ць, асляпля́ць
2. ве́льмі здзіўля́ць, ура́жваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
oślepiać
незак. асляпляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)