1. Прагрэсіўны грамадскі дзеяч, пашыральнік перадавых ідэй і ведаў.
2. Работнік адукацыі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Прагрэсіўны грамадскі дзеяч, пашыральнік перадавых ідэй і ведаў.
2. Работнік адукацыі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асве́тнікі | ||
| асве́тніка | асве́тнікаў | |
| асве́тніку | асве́тнікам | |
| асве́тніка | асве́тнікаў | |
| асве́тнікам | асве́тнікамі | |
| асве́тніку | асве́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. просвети́тель;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Той, хто пашырае веды, асвету.
2. Прадстаўнік заходнееўрапейскай прагрэсіўнай ідэалогіі 17–18 стст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Грыгорый
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
просвети́тель
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асве́тніца, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Масдэў (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
першадрука́р, ‑а,
Той, хто паклаў пачатак кнігадрукаванню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)