асве́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асве́тнік асве́тнікі
Р. асве́тніка асве́тнікаў
Д. асве́тніку асве́тнікам
В. асве́тніка асве́тнікаў
Т. асве́тнікам асве́тнікамі
М. асве́тніку асве́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)