артылерыст назоўнік | мужчынскі род

Ваеннаслужачы ў артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

артылеры́ст м. артиллери́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

артылерыст, ‑а, М ‑сце, м.

Вайсковец, які служыць у артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артылеры́ст м Artilleríst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

камендор назоўнік | мужчынскі род

Матрос-артылерыст.

|| прыметнік: камендорскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зенітчык назоўнік | мужчынскі род

Артылерыст зенітнай артылерыі.

|| жаночы род: зенітчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

артиллери́ст артылеры́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

gunner [ˈgʌnə] n. артылеры́ст; наво́дчык; канані́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саракапятчык, ‑а, м.

Разм. Артылерыст, які абслугоўвае саракапяціміліметровую гармату-саракапятку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

artylerzysta

м. артылерыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)