артылеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы ў артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

артылеры́ст м. артиллери́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

артылеры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вайсковец, які служыць у артылерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артылеры́ст м Artilleríst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

камендо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Матрос-артылерыст.

|| прым. камендо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

артиллери́ст артылеры́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зені́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Артылерыст зенітнай артылерыі.

|| ж. зені́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gunner [ˈgʌnə] n. артылеры́ст; наво́дчык; канані́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саракапя́тчык, ‑а, м.

Разм. Артылерыст, які абслугоўвае саракапяціміліметровую гармату-саракапятку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

artylerzysta

м. артылерыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)