аржаны́, -а́я, -о́е.

Тое, што і жытні.

А. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аржаны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аржаны́ аржана́я аржано́е аржаны́я
Р. аржано́га аржано́й
аржано́е		 аржано́га аржаны́х
Д. аржано́му аржано́й аржано́му аржаны́м
В. аржаны́ (неадуш.)
аржано́га (адуш.)		 аржану́ю аржано́е аржаны́я (неадуш.)
аржаны́х (адуш.)
Т. аржаны́м аржано́й
аржано́ю		 аржаны́м аржаны́мі
М. аржаны́м аржано́й аржаны́м аржаны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аржаны́ ржано́й;

◊ ~на́я ка́ша сама́ сябе́ хва́ліць — посл. ржана́я ка́ша сама́ себя́ хва́лит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аржаны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і жытні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аржаны́ Róggen-; гл тс жытні

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Аржаны́. Яшчэ Чачот адзначаў адсутнасць у беларускай мове кантынуантаў слова *ръжь пры наяўнасці прыметніка аржаны паралельна з жытні; праўда, у рукапісным слоўніку Грыгаровіча 1851 г. адзначана аржа ’жыта’ (Яшкін, 14). Слова аржаны фіксуецца ў старабеларускай мове (Булахаў, Працы IM, 7, 143), яго прыводзіць ужо Насовіч, яно шырока ўжываецца (Карскі, 1, 260), як і іншыя словы, утвораныя ад яго асновы: аржанішча, аржоння ’ржышча’, таксама: аржышча, (а)ржэўнік; параўн. назвы раслін: аржаніца (і аржэвіна — Сцяшк.); аржаніна ’жытні хлеб’ (Касп.); аржануха ’гарэлка’ (Нас.), ’зад’ (Мядзв.). Утворана з пратэтычным а‑ (іржышча — з пратэтычным і‑) і суф. ‑ан‑ ад агульнаслав. *rъžь ’жыта’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пшані́чна-аржаны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пшані́чна-аржаны́ пшані́чна-аржана́я пшані́чна-аржано́е пшані́чна-аржаны́я
Р. пшані́чна-аржано́га пшані́чна-аржано́й
пшані́чна-аржано́е		 пшані́чна-аржано́га пшані́чна-аржаны́х
Д. пшані́чна-аржано́му пшані́чна-аржано́й пшані́чна-аржано́му пшані́чна-аржаны́м
В. пшані́чна-аржаны́ (неадуш.)
пшані́чна-аржано́га (адуш.)		 пшані́чна-аржану́ю пшані́чна-аржано́е пшані́чна-аржаны́я (неадуш.)
пшані́чна-аржаны́х (адуш.)
Т. пшані́чна-аржаны́м пшані́чна-аржано́й
пшані́чна-аржано́ю		 пшані́чна-аржаны́м пшані́чна-аржаны́мі
М. пшані́чна-аржаны́м пшані́чна-аржано́й пшані́чна-аржаны́м пшані́чна-аржаны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пшані́чна-аржаны́ пшени́чно-ржано́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іржаны́ і (пасля галосных) ржаны́, -а́я, -о́е.

Тое, што і аржаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іржаны́, см. аржаны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)