аргані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на аргане.

|| ж. аргані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аргані́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аргані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аргані́ст аргані́сты
Р. аргані́ста аргані́стаў
Д. аргані́сту аргані́стам
В. аргані́ста аргані́стаў
Т. аргані́стам аргані́стамі
М. аргані́сце аргані́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аргані́ст м., муз. органи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на арганах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргані́ст м муз Órgelspieler m -s, -; Organíst m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аргані́ст

(с.-лац. organista)

музыкант, які іграе на аргане.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

органи́ст муз. аргані́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргані́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да арганіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́нтар³, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пеўчы хору ў каталіцкай царкве.

2. Галоўны пеўчы ў сінагозе.

3. Настаўнік і дырыжор хору, а таксама арганіст у пратэстанцкай царкве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

organista

м. арганіст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)