арга́лі
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арга́лі |
арга́лі |
| Р. |
арга́лі |
арга́лі |
| Д. |
арга́лі |
арга́лі |
| В. |
арга́лі |
арга́лі |
| Т. |
арга́лі |
арга́лі |
| М. |
арга́лі |
арга́лі |
Іншыя варыянты:
аргалі́.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аргалі́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аргалі́ |
аргалі́ |
| Р. |
аргалі́ |
аргалі́ |
| Д. |
аргалі́ |
аргалі́ |
| В. |
аргалі́ |
аргалі́ |
| Т. |
аргалі́ |
аргалі́ |
| М. |
аргалі́ |
аргалі́ |
Іншыя варыянты:
арга́лі.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
арга́лі нескл., м., зоол. арга́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
аргалі́
(манг. argali)
тое, што і архар.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
арга́ли зоол. арга́лі нескл., м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АРХА́Р,
горны баран, аргалі, аркар, качкар (Ovis ammon), млекакормячая жывёла роду горных бараноў атр. парнакапытных. Каля 25 падвідаў. Пашыраны на а-вах Міжземнага м., у Пярэдняй, Сярэдняй, Цэнтр., Паўн.-Усх. і часткова Паўн. Азіі. Жыве статкамі на спадзістых схілах і высокіх горных плато.
Даўж. цела 1,1—2 м, выш. ў карку 0,65—1,25 м, маса ад 25 да 230 кг. Рогі масіўныя, выгнутыя, даўж. да 1,9 м, масай да 30 кг. Корміцца травой. Ягняты (1—2) нараджаюцца вясной. Каштоўная прамысл. жывёла, здабываецца дзеля мяса і скуры. Выкарыстоўваецца для гібрыдызацыі са свойскімі пародамі авечак (выведзены танкарунныя пароды — горны мерынос і архарамерынос). Ахоўваецца.
т. 1, с. 519
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)