арбітра́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арбітра́жны арбітра́жная арбітра́жнае арбітра́жныя
Р. арбітра́жнага арбітра́жнай
арбітра́жнае		 арбітра́жнага арбітра́жных
Д. арбітра́жнаму арбітра́жнай арбітра́жнаму арбітра́жным
В. арбітра́жны (неадуш.)
арбітра́жнага (адуш.)		 арбітра́жную арбітра́жнае арбітра́жныя (неадуш.)
арбітра́жных (адуш.)
Т. арбітра́жным арбітра́жнай
арбітра́жнаю		 арбітра́жным арбітра́жнымі
М. арбітра́жным арбітра́жнай арбітра́жным арбітра́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арбітра́жны арбитра́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арбітра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арбітражу. Арбітражная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбітра́ж, -у, м.

Вырашэнне спрэчак не судовага характару арбітрамі, трацейскім судом; дзяржаўны орган, які займаецца гэтым.

|| прым. арбітра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судо́ва-арбітра́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судо́ва-арбітра́жны судо́ва-арбітра́жная судо́ва-арбітра́жнае судо́ва-арбітра́жныя
Р. судо́ва-арбітра́жнага судо́ва-арбітра́жнай
судо́ва-арбітра́жнае		 судо́ва-арбітра́жнага судо́ва-арбітра́жных
Д. судо́ва-арбітра́жнаму судо́ва-арбітра́жнай судо́ва-арбітра́жнаму судо́ва-арбітра́жным
В. судо́ва-арбітра́жны (неадуш.)
судо́ва-арбітра́жнага (адуш.)		 судо́ва-арбітра́жную судо́ва-арбітра́жнае судо́ва-арбітра́жныя (неадуш.)
судо́ва-арбітра́жных (адуш.)
Т. судо́ва-арбітра́жным судо́ва-арбітра́жнай
судо́ва-арбітра́жнаю		 судо́ва-арбітра́жным судо́ва-арбітра́жнымі
М. судо́ва-арбітра́жным судо́ва-арбітра́жнай судо́ва-арбітра́жным судо́ва-арбітра́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арбитра́жный арбітра́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

arbitrażowy

арбітражны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arbitral

[ˈɑ:rbɪtrəl]

adj.

палюбо́ўны, арбітра́жны, траце́йскі

an arbitral decision — палюбо́ўнае пагадне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

«АЛАБА́МА»,

канфлікт паміж ЗША і Англіяй у час Грамадзянскай вайны ў ЗША 1861—65. Выкліканы ваен. дапамогай Англіі мяцежным рабаўладальніцкім штатам. Англ. крэйсер «Алабама» ў 1862—64 захапіў і знішчыў 68 гандл. і 1 ваен. карабель паўн. штатаў. Сам быў патоплены 14.7.1864. Пасля заканчэння вайны ЗША узнялі пытанне пра адказнасць Англіі за дзеянні «Алабамы» і інш. яе крэйсераў. Арбітражны суд у Жэневе 14.9.1872 вынес рашэнне, паводле якога Англія заплаціла ЗША 15,5 млн. долараў.

т. 1, с. 225

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АРБІТРА́Ж МІЖНАРО́ДНЫ,

міжнародны орган па мірным вырашэнні спрэчак паміж дзяржавамі. Прадугледжаны многімі міжнародна-прававымі актамі, у т. л. Статутам ААН. Парадак фарміравання арбітражу міжнароднага і яго працэдура рэгулююцца Гаагскай канвенцыяй аб мірным вырашэнні міжнар. сутыкненняў 1907 і Узорнымі правіламі арбітражнага працэсу 1958. Ствараецца для разгляду адной або некалькіх спраў ці на пастаяннай аснове. Арбітраў выбіраюць самі дзяржавы — удзельніцы спрэчкі ў складзе 1 прадстаўніка ад кожнай з іх і прадстаўнікоў ад трэціх дзяржаў. Пастаянны міжнар. арбітражны орган — Пастаянная палата трацейскага суда, заснаваная ў Гаазе ў 1899. Бакамі ў арбітражным працэсе звычайна выступаюць дзяржавы, але могуць быць міжнар. арг-цыі або прыватныя фірмы, карпарацыі.

т. 1, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)